چکیده
پیشینه و اهداف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی کارایی درونی و بیرونی دورة کارشناسی ارشد برنامهریزی درسی پردیس نسیبه دانشگاه فرهنگیان بود روشها: روش پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث اجرا، توصیفی پیمایشی است. جامعة آماری پژوهش شامل همة دانشجویان کنونی و دانشآموختگان سالهای گذشته، یعنی دانشجویان ورودی از سال 1394 تا 1398 پردیس نسیبه دانشگاه فرهنگیان به تعداد 36 نفر بود. با توجه به معدود بودن جامعة آماری، از روش سرشماری استفاده شد. برای ارزیابی کارایی درونی از مدارک موجود در پروندة آموزشی دانشجویان و دانشآموختگان استفاده شد. همچنین برای ارزیابی کارایی بیرونی از پرسشنامة محققساخته استفاده شد. برای سنجش روایی پرسشنامه، از روش روایی صوری و محتوایی استفاده شد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. ارزیابی کارایی درونی، با استفاده از فرمولهای استاندارد محاسبه شد. تجزیهوتحلیل دادههای پرسشنامه با استفاده از نرمافزار SPSSانجام شد. یافتهها: یافتههای پژوهش در حوزة کارایی درونی بیانگر این بود که میانگین نمرات دروس 72/17 (6/88 درصد) بوده است. در این دوره، میزان اتلاف 57/2، متوسط طول تحصیل 96/ 4 نیمسال، نرخ قبولی و مردودی واحدهای درسی به ترتیب 65/99 و 35/0 درصد، نرخ توفیق و شکست درس به ترتیب 69/99 و 31/0 درصد و نرخ توفیق و شکست شخصی به ترتیب 65/99 و 35/0 درصد محاسبه شد؛ بر این اساس، ضریب کارایی درونی، 1/82 درصد محاسبه شد. کارایی بیرونی این دوره 1/53 درصد محاسبه شده است که با توجه به عدمتحقق 9/46 درصد از کارایی بیرونی، میتوان بیان کرد که درصد کارایی بیرونی مطلوب نبوده است.نتیجهگیری: کارایی بیرونی نشان میدهد که ارزش واقعی دورههای تحصیلی برای مؤثربودن اجتماعی به چه میزان است. فقدان یا کمبود این نوع کارایی، به معنای هدردادن سرمایههای انسانی و مادی نظام آموزشی است.